Els Dikmans was jarenlang de teamassistente van het pastoresteam van de Parochie Dongen en Klein Dongen – Vaart en de Parochie Heilige Geest. Met ingang van 1 februari is zij met prepensioen gegaan. Voor dit afscheid is zij schriftelijk geïnterviewd, waarin zij terugkijkt op haar werk voor de parochie.
Actief vrijwilligster
Ik ben opgegroeid in een katholiek gezin waar het geloof een hele centrale plek in nam. De passie voor zingen heb ik van mijn vader. Tijdens de wekelijkse zondagsdiensten probeerde ik als heel jong kind al mee te zingen ( Latijn en Gregoriaans). Net na de basisschool ben ik lid geworden van het jongerenkoor St. Marcoen in Dorst en later ben ik gaan zingen in een jongerenkoor van Oosterhout. Bij het laatste koor bereidde ik samen met de pastor ook af en toe de vieringen voor. Ook was ik gedurende een aantal jaren actief in verschillende werkgroepen in parochies.
Motivatie
Ik startte 1 januari 2010 als teamassistente voor de Parochie Dongen en Klein Dongen – Vaart en de Parochie Heilige Geest. Ik heb van mijn ouders normen en waarden geleerd. Er voor elkaar zijn, burenplicht, familie helpen daar waar nodig is, gastvrijheid bieden en vrijwilligerswerk verrichten voor de ‘Kerk’ etc. waren bij ons de gewoonste zaken van de wereld. Ik herinner me dat leden van het parochiekoor van Dorst bij ons thuis kwamen repeteren met mijn vader als dirigent en pianobegeleider. Mijn moeder zorgde voor koffie en koek.
Het ondersteunen van het Pastorale Team, het vooruitzicht dienstbaar te kunnen zijn en iets te kunnen betekenen in de functie van teamassistente, trok me. Na mijn eerste sollicitatiegesprek werd mijn motivatie om voor de parochies te willen werken alleen maar meer. Ik proefde weer iets van de sfeer van vroeger. Na drie gesprekken werd ik aangenomen en mocht ik in die omgeving gaan werken. Het was alsof ik terug ging in de tijd. Ik zag ook hier de verbinding en dat deed me goed.
Mijn ouders leefden niet meer, maar zouden zeker trots op me zijn geweest.
Andere functies
Ja, die heb ik gehad. Wel met een tijdelijke onderbreking toen de kinderen jong waren. Ik ben eigenlijk een ‘bankmens’ en ik zou misschien nu nog bij de Rabobank hebben gewerkt. Door een ziekte destijds kon dat niet meer. Verder heb ik met veel plezier bij Stichting Kinderopvang Oosterhout als planner gewerkt en bij de huisartsenpost in Oosterhout.
Werkzaamheden
Ik was de eerste teamassistente die voor het samenwerkingsverband van de parochies ging werken. Alles was nieuw. Het was een uitdaging om verschillende dingen op te zetten. Mijn reguliere taken waren o.a. het voorbereiden van de agenda voor het Pastorale Team, notuleren van de teamvergaderingen en de daaruit voortkomende afspraken afwerken en of doorzetten. Het plannen van de diverse roosters etc. Verder waren er nog allerlei andere werkzaamheden. Mijn streven was er vooral voor te zorgen dat door mijn toedoen het werk vlot verliep en zaken niet stagneerden.
Ervaringen
Ik vond het geweldig te ervaren dat een groot aantal mensen met zoveel inzet voor de parochies werkt. De Kerk, een pastoresteam, functioneert niet zonder vrijwilligers. Andersom ook niet. Het wederzijdse respect hierbij is een belangrijk aspect.
E was echter ook een vervelende ervaring: de publiciteit rondom het seksueel misbruik binnen de katholieke kerk. Ik werd daar privé soms op aangesproken. Maar misbruik komt niet alleen binnen de Kerk voor. Ook op plekken waar je het niet zou verwachten.
Prepensioen en afscheid
Ik ben 1 februari jongstleden met prepensioen gegaan.
Het afscheid zal noodgedwongen bescheiden zijn. Bescheiden mag sowieso. Ik sta niet zo graag in de belangstelling. Ik heb er voor gekozen afscheid te nemen als de maatregelen rondom corona versoepeld worden. Dat zal hopelijk in het voorjaar zijn.
Toekomst
Ik zou liever nog een paar jaar hebben doorgewerkt. Ik ben ambitieus en had nog graag dezelfde energie uit mijn werk willen halen als voorgaande jaren.
Ik kan er nu wel meer zijn voor mijn kinderen en kleinkind. We zullen vaker naar ons favoriete vakantieland, Duitsland gaan. Er is tijd om hobby’s als schilderen op te pakken. Ik kijk er naar uit om weer te gaan zingen in het vrouwenkoor Dal Cuore, als corona dat toelaat. Nu ga ik vooral uitrusten en aan mezelf denken. Ik heb de juiste beslissing genomen om eerder te stoppen. Ik hoop dat ik de komende jaren samen met mijn man in goede gezondheid kan genieten van deze nieuwe periode in mijn leven. Ik kan terugkijken op een aantal mooie jaren als teamassistente en die koester ik.
